 |
Άρτος-Γλυκό- Καφές
Θεάριος |
Θεάριος ο Αθηναίος
Άρτος περίφημος και διαχρονικός
Τα δημητριακά και τα παράγωγά τους αποτελούσαν τη βάση της διατροφής των αρχαίων Ελλήνων. Ειδικότερα στην αρχαία Αθήνα το ψωμί κυριαρχούσε στην καθημερινή δίαιτα των κατοίκων, με το μέσο Αθηναίο να κατανάλωνει περίπου 800 γρ. ψωμί την ημέρα, ενώ τα αρτοσκευάσματα δεν έλειπαν από το τραπέζι των πλουσίων.
Οι περισσότεροι κάτοικοι της Αθήνας ζύμωναν μόνοι το ψωμί τους. Μολονότι υπήρχε μεγάλη ποικιλία (οι επιστήμονες έχουν καταγράψει 66 είδη) προτιμούσαν ιδιαίτερα το λευκό ψωμί, ενώ υπήρχαν συγκεκριμένα είδη που προορίζονταν για θρησκευτικές τελετές, λατρευτικές εκδηλώσεις και κοινωνικά δρώμενα.
Οι ευννοικές πολιτικοοικονομικές συνθήκες, αποτέλεσμα του επικερδούς εμπορίου και η ανάπτυξη της σχετικής τεχνολογίας, σε συνδυασμό με τις πολιτιστικές επιρροές και την αφθονία υλικών προκάλεσε αναπτυξιακή έκρηξη της Αθηναϊκής αρτοποιίας.
Πέρα από τις τάσεις της εποχής, ο καθοριστικός ρόλος του άρτου σε κάθε πτυχή της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής των ανθρώπων δημιούργησε έντονο ανταγωνισμό μεταξύ των πόλεων για τον τιμητικό τίτλο της παρασκευής του καλύτερου ψωμιού.
Μεγάλη φήμη για την τέχνη του αρτοποιού διέθεταν οι Φοίνικες και οι Λυδοί. Στην Αθήνα ως μεγαλύτερος τεχνίτης αναγνωριζόταν ο Θεάριος. Η φήμη και η αναγνώρισή του ήταν μάλιστα τόση, ώστε το όνομά του να αναφέρεται σε πολλές γραπτές πηγές.
Η παρακαταθήκη του περίφημου αρτοποιού της αρχαιότητας ζωντανεύει στη σύγχρονη εποχή μέσα από την αρτοπιοία που φέρει το όνομά του. Από την εποχή της λαμπρής Αθηναϊκής δημοκρατίας μέχρι σήμερα η ονομασία ΘΕΑΡΙΟΣ παραμένει ταυτόσημη με την αγνότητα, την ποιότητα και τη νοστιμιά του μόνιμου συνοδού κάθε απολαυστικού μας γεύματος: του ψωμιού.
